Slippers weg

Sommigen zullen het zich nog kunnen herinneren, maar nog niet zolang geleden moest ik met de billen bloot. Letterlijk. Samen met mijn vriendin moest ik er aan geloven om een sauna te betreden. Degenen die dit verhaal hebben gelezen weten ongeveer hoe ik me daar gedragen heb. Degenen die het stuk niet kennen: ik was een stoere jonge god die met zijn sixpack vol zelfvertrou… Ik moet afkappen want mijn vriendin begint mee te lezen.

Afgelopen zaterdag gingen we naar de sauna waar ooit mijn ontmaagding begon in het zweethuttenwezen. Daar liepen we dan. De vrouw met haar moedige vriend. De schijtlaars van weleer, de schrik van de stoomcabine. Want daar wil ik wel eens uitglijden.
Vol goede moed stapten we de Finse sauna in. Een mild temperatuurtje van 70 graden. Even opwarmen. We gingen er na een tijdje uit.
Slippers weg. Echt waar! Gloeiende! Eerst ooit een fluffie badjas nu mijn slippers.

Wat is er?’ ‘Mijn slippers zijn gejat!’
‘Nee, verwisseld,’ zei mijn vriendin en ze wees de slippers aan die er voor in de plaats stonden. Wat er stond was maat 41. Ik heb maat 47! Dat is zes maten verschil! Dat is zoiets als op skilatten lopen terwijl je daarvoor balletschoentjes aan had. Dat merk je toch?

Op naar de receptie

Afijn, beter dan dat de badjas weg was, want uit ervaring weet ik dat dat een stuk ongemakkelijker loopt. Mijn vriendin, slim als ze is, opperde dat we eerst eens een rondje langs de sauna’s moesten doen. Kijken of we mijn slippers daar zouden vinden. Ik schoof mijn grote voeten in de miniatuurslippertjes en na vijf meter was ik er al helemaal klaar mee. Het liep voor geen meter. Dit glazen muiltje was niet de mijne. Maar bleven ze wel omdat mijn eigen stappers onvindbaar leken.

Ik op hoge poten en krappe slippers naar de receptie. Uiteraard konden ze niets voor mij doen, maar ze hadden wel leenslippers. Maat 47. Top! Was ik in elk geval voor even gered.

Daar liepen we dan. Op mijn lease-sauna-flappers. Liefelijk naast elkaar. Een wat oudere man passeerde ons. We groetten. Wat had die man een kleine voeten! Of hele grote slippers. Wacht eens even? Dat waren misschien wel mijn slippers! ‘Ren er achteraan dan!’ riep mijn vriendin. ‘Zo?’ Ik wees naar mijn staat van naaktheid en uit mijn ogen moest te lezen zijn wat een koddig gezicht dat wel niet moest zijn. ‘En dan? Ik kan die krasse knar moeilijk de slippers onder zijn blote togus vandaan trekken? ’ Tja, dat kon natuurlijk ook niet. Dilemma. Als twee volleerde soldaten, slopen we achter de man aan. Hij ging de aardsauna in. Onze kans. Zodra hij naar binnen zou gaan, konden wij de slippers voor de deur pakken. Wij op de loer. De man liep naar binnen… … op zijn slippers! Gloeiende! Idee!
Briljant! Vond ik zelf.

‘Wat als we de slippers van hem,’ want die hadden we weer teruggezet op de plaats des delicts en daar stonden ze nog, ‘hier neerzetten en hopelijk ziet hij dat dan en pakt hij zijn eigen stappers?’

‘Wat een dom idee!’ mijn vriendin viel even stil en dacht na. ‘Dat kon wel eens gaan werken!’

Rondje sauna

Zo gezegd, zo gedaan. We plaatsten de balletschoentjes van de beste man zodanig voor de deur dat je welhaast je nek moest breken wilde je er niet over struikelen. Wij doken het verwarmde zwembad er tegenover in. Op de uitkijk! God, wat bleef die man lang in de sauna! Dat ding was 100 graden en hoger, wilde hij er als een broodje bapao uit komen of zo? Mijn stappers lagen in zijn handen.

Verbijsterd draaide ik me naar mijn vriendin toe, terwijl de zwaar geschapen man verder wandelde.

Aangezien we in het zwembad begonnen te verschrompelen, wat slecht is voor een mannen ego, gingen we zelf in een stoombad. Ongeduldig als ik was, wilde ik er snel uit. Die slippers lieten me maar niet los!

‘Nou, heerlijk ontspannend een dagje wellness met jou. Is meneer geen angsthaas meer, staat hij nog te stuiteren.’

‘Ik ook van jou lief,’ riep ik terwijl ik net niet sprintend naar de aardsauna flapperde op mijn rent-a-stappers.

Gelukt!

Waar eerst de kleine muiltjes stonden, lagen nu mijn grote schuit slippers! Missie geslaagd! De stress kon er nu uit. Op naar de Hamam. Want daar had ik me voor aangemeld. Voor de niet kenners: Hamam is een Turkse massage waarbij er gebruik gemaakt wordt van schuim en voor de kenners: ik leg het vast verkeerd uit.

Ik moest wachten in het Turkse stoombad. Tien minuten van tevoren. Dus ik zat er een half uur eerder in. Gaar te stomen. Wat kan een stoombad dan nog heet worden in een half uur tijd! Ik hoorde nog net geen ping van de magnetron. Mijn naam werd door de mist van stoom afgeroepen. Al druppelend kwam ik van het bankje af met een slakspoor van zweet.

Twee blonde dames gehuld in shirt en theedoek als rokje keken mij glimlachend aan.

‘Dag, meneer Michiel, vindt u het goed dat mijn nieuwe collega meekijkt? Zij begint morgen. Dat is dan haar eerste keer alleen.’

Hell yeah!!

‘Dat is prima hoor. Moet wel goed komen,’ probeerde ik uiterst beleefd te zeggen. Ik vrees dat mijn brede grijns alles verraadde.

Mijn vriendin keek mij alleen maar aan van: moet je hem zien staan. Van sauna-klojo naar sauna-macho!

Afijn, ik met de twee blonde dames mee. En daar lag ik dan. Op een marmeren tafel. Slechts gehuld in een hamam doek. Nou ja, het was meer een theedoek. Het leek zo’n mooie fantasie. Twee dames om mij heen en rustgevende muziek. Wat meer wilde je nog als man?

Toen begon de scrub. Jezus, wat was die vrouw sterk! Deed ze het met schuurpapier? Als een net gevangen paling glibberde ik alle kanten uit op de tafel. Flats! Een kom heet water kletste over mij en het theedoekje heen.

‘Draait u zich maar even om,’ hoorde ik haar voldane stem zeggen.Al glibberend draaide ik op mijn buik. Blij toe. Je weet maar nooit waar ze nog anders gescrubd had.

‘Moet ik nog ergens rekening mee houden?’
Ja, schiet niet uit met die scrubwashand!
‘Ik heb gister hard gelopen, dus wellicht heb ik nog…au!’
Precies knopen in de kuiten!

Als een volleerde broodbakker kneedde blonde vrouw nummer één er op los, terwijl blonde mevrouw nummer twee al giechelend aantekeningen maakte.

Ondanks alle SM-massage praktijken die ze op me loslieten, moet ik zeggen, het was heerlijk! Een Haman met twee blonde vrouwen. Dat soort geluk hebben veel kerels niet. Bij mij kan die van de bucketlist.

De massage was ten einde. Mijn slippers werden netjes aangedaan en mijn handdoek werd aangereikt. Nog helemaal rozig als ik was, vergat ik helemaal mijn badjas aan te trekken. Ik wandelde in de blote kont de behandelkamer uit en sloot af met de legendarische nuchtere woorden:

‘Nou, bedankt hè!’

Mijn vriendin die buiten stond te wachten, kwam niet meer bij van het lachen.

‘Zie je hem staan. Mister Macho in zijn blote gat!’

Weer ging ik met de billen bloot, maar wat een verschil met de eerste keer!’

Bron: michielziet.wordpress.com